مدل‌هایی با لباس‌های قرمز طراحی منحصربه‌فرد این آخر هفته به باند فرودگاه بریتیش کلمبیا می‌روند تا بیانیه‌ای قوی درباره زنان، دختران بومی و افراد دو روحیه مفقود شده و قتل‌شده ارائه کنند.
کیم کولتمن، برگزارکننده فستیوال دو روزه مد لباس قرمز انقلاب در کاملوپس، می گوید: «داستان هایی که از طریق مد بیرون می آیند، بسیار تکان دهنده هستند.
این مدل 63 ساله سابق می گوید که هشت طراح شرکت کننده در جشنواره قطعاتی را به افتخار روز لباس قرمز، روز ملی آگاهی برای زنان و دختران بومی مفقود و کشته شده، که هر ساله در 5 می جشن گرفته می شود، خلق کرده اند.
کولتمن می گوید: «بیشتر آنها شخصاً تحت تأثیر این مشکل قرار گرفته اند.
روز لباس قرمز با الهام از پروژه نصبی توسط هنرمند متیس، جیمی بلک، ساخته شد که در آن لباس‌های قرمز رنگ در مکان‌های عمومی در سراسر کانادا و ایالات متحده به عنوان یادآوری بصری تعداد زنان بومی کشته یا مفقود شده آویزان شد.
این جنبش رشد کرده است و جوامع محلی پیاده روی، رویدادها و جلسات آموزشی را سازماندهی می کنند.
مادر کلتمن یک بازمانده از مدرسه شبانه روزی از منطقه سرخ قرقاول کری در ساسکاچوان بود.
کلتمن نیز خود را به عنوان یک بازمانده توصیف می کند. دوران کودکی او با حضور در خانه‌های سرپرستی خدشه‌دار شد. او در نوجوانی ربوده شد و مورد تعرض قرار گرفت. او می گوید که به خوبی می داند که زنان بومی در چه جهانی می توانند زندگی کنند.
این مد بود که به کلتمن قدرت داد. در سال 1972، او با یک آژانس مدلینگ قراردادی امضا کرد و سپس آژانس خود را ایجاد کرد.
اما موضوع خشونت علیه زنان و دختران بومی در دل او باقی ماند.
پس از دیدن جنبش لباس قرمز، کلتمن می گوید که از او الهام گرفته شده و Fashion Speaks International را در سال 2015 تأسیس کرده است. این سازمان نمایش های مد را در کانادا، استرالیا و فرانسه تولید کرده است که به طراحان، مدل ها و هنرمندان بومی اختصاص دارد. هر نمایش همچنین از طریق داستان ها و عکس ها توجه زنان گمشده را جلب می کند.
کلتمن می‌گوید تماشای مدل‌های بومی که سرشان را بالا نگه می‌دارند در حالی که روی باند فرودگاه راه می‌روند بسیار قدرتمند است. او گفت که این رفتار حدود 150,000 کودک بومی را که مجبور به تحصیل در مدارس مسکونی شده اند، مختل می کند.
او می‌گوید: «در مدرسه شبانه‌روزی به آنها آموزش داده شد که باید دیده شوند، نه شنیده شوند، و هنگام راه رفتن باید به پاهای خود نگاه کنند. ما باید مردم خود را کمتر نامرئی کنیم.»
زنان و دختران بومی در کانادا هنوز هم اغلب قربانی خشونت هستند. اداره آمار کانادا در گزارشی در سال گذشته اعلام کرد که بین سال‌های 2009 تا 2021، میزان قتل در میان زنان و دختران بومی شش برابر بیشتر از همتایان غیربومی آنها بوده است.
روز جمعه، کانادا و منیتوبا برای ایجاد یک سیستم هشدار قرمز اعلام کردند که در صورت ناپدید شدن یک زن یا دختر بومی، مردم را مطلع می کند. انتظار می رود این پروژه آزمایشی به اطلاع رسانی نهایی سیستم هشدار ملی کمک کند.
دارلین اوکمایسیم-سیکوت نزدیک به دو دهه است که در خط مقدم پایان دادن به خشونت علیه زنان بومی در ساسکاچوان بوده است. او به عنوان رئیس مشترک Iskwewuk E-wichiwitochik (زنانی که با هم راه می‌روند)، از بسیاری از خانواده‌های ناپدید شده‌ها حمایت کرده است.
Okemaysim-Sikot می گوید قرمز رنگی است که اجداد دیده اند، بنابراین دیدن لباس های قرمز در مکان های عمومی در سراسر کشور احساس خوبی است.
اما، Akemaysim-Sikot اضافه می کند، مهم است که مردم نه تنها به لباس ها، بلکه به زنانی که آنها را نمایندگی می کنند نیز نگاه کنند.
او می‌گوید: «ما این کار را به‌دلیل افراد گمشده انجام می‌دهیم و نمی‌توان آنها را فراموش کرد.
– آنها را باید به خاطر آورد.