هشدار: این مقاله حاوی جزئیات نگران کننده است، از جمله درباره کودک آزاری و آزار جنسی.
از سن شش سالگی، آتیلا و ریچارد چانی، برادران دوقلوی آتیلا، آزارهای جسمی، جنسی و عاطفی «وحشتناک» را در خانه‌ای در تورنتو تحمل کردند – تجربه‌ای که تا آخر عمر بر آنها تأثیر می‌گذارد.
ریچارد که در روز دوم تحقیقات در مورد مرگ آتیلا شهادت داد، گفت که این آزار در طول دو سال در اواخر دهه 1990 رخ داده است.
ریچارد روز چهارشنبه گفت: “چیزهای وحشتناکی برای کودکان اتفاق می افتد که نباید در این کشور یا در جهان اتفاق بیفتد.”
تحقیقاتی که انتظار می‌رود تا سه هفته طول بکشد، در حال بررسی شرایط مربوط به مرگ یک مرد 28 ساله است که در سال 2020 پس از مصرف بیش از حد مواد مخدر در پشت بام میدان جکسون در همیلتون پیدا شد.
به گفته ریچارد، آتیلا به اسکیزوفرنی مبتلا بود، در کلینیک سنت جوزف تحت درمان قرار گرفت و کمتر از دو ماه قبل از مرگش از خوابگاه بیرون رانده شد.
هیئت منصفه پنج نفره خانواده آتیلا، کارشناسان و شاهدان را می شنوند و پس از تکمیل تحقیقات، ممکن است توصیه هایی برای جلوگیری از مرگ های مشابه ارائه دهند.
“یک بیمار برای زندگی کردن”
این دوقلوها کوچکترین از 9 کودکی بودند که در خانه های یارانه ای در تورنتو بزرگ شدند. ریچارد می‌گوید آتیلا فردی صمیمی و پرانرژی است، اما همچنین در برابر سوء استفاده آسیب‌پذیر است.
ریچارد گفت که زندگی خانگی آنها “آشوب” بود، اما والدین آنها محبت و مراقبت بودند. پدرش سخت کار می کرد و مادرشان از بیماری روانی رنج می برد.
ریچارد گفت که این دوقلوها برخلاف میل والدینش توسط انجمن کمک به کودکان تحت سرپرستی قرار گرفتند.
ریچارد گفت که سوء استفاده در این خانه زمانی شروع شد که شخصی که یکی از والدین رضاعی او نبود به خانه نقل مکان کرد. معلوم بود که این فرد “برای پلیس کار می کرد”.
ریچارد آزاری را که با آن روبرو شده اند، از جمله مشت زدن، گاز گرفتن و ضرب و شتم شدن با کمربند یا چوب چوبی، بستن و پرت شدن از پله ها، ادرار کردن و مدفوع کردن توصیف کرد. او گفت که مردی که وارد خانه شده بود نیز به او تجاوز جنسی کرده است.
“این مرد مریضی بود که باید با او زندگی می کردیم.”
ریچارد گفت: دوقلوها با حمایت از یکدیگر، گریه کردن با هم، طراحی راه‌هایی برای فرار و خوابیدن در یک تخت “پشت به پشت” جان سالم به در بردند، بنابراین اگر یکی از ما مورد آزار قرار می‌گرفت، هر دو از آن عبور می‌کردیم.
آتیلا بار سنگین سوء استفاده را متحمل شد. او مرا از آن پنهان کرد.
ترس ما امروز در خانه همسایه ادامه داشت. حداقل آتیلا در آرامش است که دیگر به این چیزها فکر نمی کند.
ترس از مقامات
پس از حدود دو سال، دو برادر به خانه‌ای در لیندسی، مورچه منتقل شدند، جایی که توسط یک زوج به فرزندخواندگی پذیرفتند – به گفته ریچارد، تغییری که زندگی آنها را نجات داد.
جای دهر، وکیل دادگستری، آنچه را که برادران تجربه کرده بودند به عنوان “ترومای باورنکردنی” توصیف کرد که به بزرگسالی منتقل شد.
دهر گفت که هر دو پسر در نوجوانی به تورنتو بازگشتند. آتیلا یک بازیکن بیسبال با استعداد بود، اما علائم اسکیزوفرنی را نیز نشان داد و ماندن در محل کار و مسکن برای او دشوار بود.
ریچارد می گوید: «به نحوی، در ذهن بسیار آسیب دیده اش، از وحشتی که ما با شوخی و سرگرم کردن اطرافیانش تجربه کردیم، فرار کرد.
ریچارد چهار سال تلاش برای درمان برادرش در تورنتو، میسیساگا و برامپتون را توصیف کرد، اما او گفت که به آتیلا فقط پیشنهاد “مداخله باند” داده شد.
او بدون تشخیص، برنامه درمانی یا معاینه از بیمارستان مرخص می شود. ریچارد تخمین می زند که او حداقل 30 بار سعی کرد از آتیلا کمک بگیرد در حالی که دچار آشفتگی، هذیان عظمت، توهم و آسیب به خود بود. او خشن نبود، اما دیگران ممکن است فکر کنند که او تهدید شده است.
سوء استفاده آتیلا در پرورشگاه نیز بر زندگی او تأثیر گذاشت. ریچارد گفت که او در خواب مشکل داشت و کابوس‌های شبانه او را گرفتار می‌کرد.
او گفت: «همچنین احساس ترس شدیدی وجود داشت. “این ترس ها به افراد معتبر – پلیس، پزشکان، کارکنان پزشکی می رسد. نمی دانستیم به چه کسی اعتماد کنیم.”
سرانجام در سال 2018 آتیلا با حمایت ریچارد به همیلتون نقل مکان کرد و در بخش روانپزشکی سنت جوزف تحت درمان قرار گرفت. ریچارد گفت که او به خوبی به دارو پاسخ داد و به او دستور داده شد تا تحت درمان اجتماعی قرار گیرد.
این بدان معنا بود که او در حالی که به روانپزشک مراجعه می کرد و تزریق های منظم دارو را ادامه می داد، از بیمارستان مرخص شد.
برادر از اخراج مطلع نشد
ریچارد گفت که آتیلا در دو خانه تفریحی و تفریحی زندگی می‌کرد، اما در 11 مارس 2020، درست قبل از همه‌گیری کووید-19 از خانه دوم اخراج شد.
او خاطرنشان کرد که در خانه دوم به او گفته نشده بود که اجازه ندارد آتیلا را ببیند یا اتاقش را ببیند.
تا به امروز، ریچارد نمی‌داند چرا برادرش را بیرون کردند و گفت که از اخراج آتیلا به او اطلاع داده نشده است یا آیا مشکلی وجود دارد.
“به نظر می رسد هیچ کس سعی نکرده با من در مورد اخراج تماس بگیرد.”
اما آتیلا که در لیست انتظار برای مسکن یارانه ای قرار داشت، مدت کوتاهی نزد پدرش الکس گتزی در همیلتون ماند، گتزی که او نیز در تحقیقات شهادت داد. گتسی گفت که آتیلا خوب بود و دارو مصرف می کرد، در مورد آینده اش صحبت می کرد، می نوشت، آواز می خواند و بازی می کرد.
گتسی گفت که آتیلا یک بار صندلی خود را برای انجام کارهایش ترک کرد و برگشت و گفت: “دوستت دارم.” این آخرین باری بود که گسی او را دید.
ریچارد گفت که آتیلا سپس در خیابان ها زندگی می کرد و گاهی در پناهگاه های اضطراری می ماند.
ریچارد گفت: آخرین باری که ریچارد برادرش را دید در آوریل بود، زمانی که آتیلا یک شب دیروقت در میسیساگا در خانه او را زد.
ریچارد گفت: “وقتی در را باز کردم، بلافاصله نگران شدم.”
ریچارد گفت که او متوجه شد که آتیلا زخم هایی روی بدنش دارد که احتمالاً ناشی از تزریق مواد مخدر است. او سعی کرد برای مثال با پلیس تماس بگیرد، اما آتیلا به همیلتون بازگشت.
ریچارد گفت که در اواسط ماه مه، برای خانواده او مشخص شده بود که آتیلا مفقود شده است. او شروع به جستجوی او کرد و به پلیس همیلتون اطلاع داد.
ریچارد گفت که پلیس در ماه ژوئن به او گفت که آتیلا شناسایی شده و در واقع در 2 مه پس از مصرف بیش از حد ترکیبی از فنتانیل و مت آمفتامین درگذشته است.
در هفته‌های آینده، تحقیقات از پلیس، کارگران شهری، سنت جوزف، پناهگاه و دیگر کارشناسان خبر خواهد داد. روز پنجشنبه ادامه خواهد داشت.
برای کسانی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند، پشتیبانی از طریق خطوط تلفن و خدمات پشتیبانی محلی وجود دارد پایگاه داده انجمن کانادایی برای توقف خشونت. اگر در خطر فوری هستید یا از امنیت خود یا دیگران می ترسید، لطفا با 911 تماس بگیرید.